Przewiduje on możliwość złożenia zeznania do końca czerwca 2022 r. CIT-8 obowiązek podatkowy rozliczenie wspólnoty mieszkaniowej z Urzędem Skarbowym. Komentarze są zablokowane. Wspólnoty mieszkaniowe mają obowiązek prowadzenia pozaksięgowej ewidencji kosztów, przychodów i innych rozliczeń ponoszonych z tytułu zarządu Wzory. Kwestię głosowania we wspólnocie reguluje art. 23 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali, który w punkcie 2 mówi, że: Uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale podjętej w tym tryb. Od chwili postawienia im lokali do dyspozycji uiszczają oni opłaty określone w ust. 1 albo 2. 4. Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%; stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%. Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku 8%, stosuje się do: dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy. lub robót konserwatorskich. Szczegóły (koszt, zakres i termin realizacji usługi) można ustalić telefonicznie pod nr.: 694 433 846 w godzinach 07.00-20.00 lub za pośrednictwem e-mail: katarzyna.siwiec@radca.prawny.org.pl. Zdarzają się przypadki nabycia we wspólnocie mieszkaniowej lokali przez osoby, których zachowanie jest niezwykle uciążliwe dla innych 00-680 Warszawa, tel. (22) 848 05 04, kom. 721 48 05 04. Polecamy nowe skrypty autorstwa Krzysztofa Huberta Dziewiora: Zamówienie można przesłać na adres e-mail: lub pocztą na adres: Centrum Informacji & Doradztwa Mieszkaniowego Sp. z o.o, 02-583 Warszawa ul Wołoska 52 pawilon 16, Telefon (22) 848-05-04. pobierz druk zamówienia. yFmi. Co do zasady wszelkie dochody uzyskiwane przez osoby prawne podlegają opodatkowaniu. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje jednak pewne odstępstwa od zasady ogólnej i wprowadza wyłączenia od powyższej zasady. Jednym z takich zwolnień jest brak opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzenia gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów. Jedną z najczęstszych form otrzymywania takich dochodów są wpłaty na fundusz remontowy. Wpłaty na fundusz remontowy - ogólna charakterystyka zwolnienia W pierwszej kolejności należy sięgnąć do regulacji art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy CIT, który opisuje wspomniane zwolnienie. Zgodnie z tym przepisem zwolnione są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. W konsekwencji, aby dochody tych podatników były wolne od podatku dochodowego, muszą zostać spełnione dwa warunki: dochody te muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i przeznaczone na ich utrzymanie. Oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Nie podlegają bowiem zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia, a także dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części innej niż przeznaczona na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych. Co to jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi? Niestety ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyjaśnia, w jaki sposób należy rozumieć pojęcie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, co w rezultacie oznacza, że należy sięgnąć do wykładni językowej. Ta z kolei wskazuje nam, że gospodarka obejmuje całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z prowadzoną działalnością, a w odniesieniu do przedmiotowego zwolnienia – z gospodarką zasobami mieszkaniowymi. Gospodarka zasobami mieszkaniowymi stanowi zespół czynności mających na celu spełnienie oczekiwań mieszkańców i to zarówno ekonomicznych, jak i społecznych. Co zatem należy rozumieć poprzez zasoby mieszkaniowe? Pomocna w tej kwestii może okazać się interpretacja ogólna Ministra Finansów z 5 marca 2008 r., nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82, gdzie wskazano, że za zasoby mieszkaniowe uznaje się znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami, a także wyposażenie techniczne, np. strychy, piwnice, komórki, garaże. Z powyższego wynika zatem, że do zasobów mieszkaniowych zaliczymy nie tylko lokale mieszkalne, lecz także pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia, których istnienie jest niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań. Szeroki sposób rozumienia pojęcia zasobów mieszkaniowych potwierdzają również sądy administracyjne w wydawanych wyrokach. Przykładowo w wyroku WSA w Bydgoszczy z r., I SA/Bd 641/07, zdefiniowano pojęcie zasobów mieszkaniowych w następujący sposób: Przez zasoby mieszkaniowe na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z r. o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie i administrowanie. Kolejny wyrok WSA w Szczecinie z r., I SA/Sz 631/08, informuje o szerokim rozumieniu tego pojęcia: Gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi pomieszczeniami (lokalami) mieszkalnymi, mające zapewnić prawidłowe funkcjonowanie takich lokali mieszkalnych. Przez zasoby mieszkaniowe, którymi gospodaruje Wspólnota Mieszkaniowa, rozumieć należy nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi (np. z opłat wnoszonych przez właścicieli lokali użytkowych), bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany. Przeznaczenie dochodu na utrzymanie zasobów mieszkaniowych Kolejnym warunkiem, który musi być spełniony, aby wpłaty na fundusz remontowy były zwolnione od podatku, jest konieczność przeznaczenia tychże wpłat na faktyczne utrzymanie zasobów mieszkaniowych. Są to zatem wpłaty celowe. Podatnicy chcący skorzystać ze zwolnienia zobowiązani są do odrębnego określenia wyniku podatkowego na danym źródle, tj. opodatkowanych dochodów i warunkowo zwolnionych dochodów z działalności z tytułu gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Samo przekazanie przychodu na fundusz remontowy wspólnoty nie jest wystarczającym dla zastosowania wobec niego zwolnienia od podatku dochodowego. Korzystający ze zwolnienia podatnicy muszą przede wszystkim prowadzić działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej, tylko z tego tytułu istnieje bowiem prawo do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Przykład 1. Spółdzielnia mieszkaniowa pobiera od lokatorów wpłaty na fundusz remontowy. Przedmiotowe wpłaty są przeznaczane przez spółdzielnię na bieżące naprawy budynków mieszkalnych. W tym przypadku oba warunki ustawowe zostały spełnione, co oznacza, że wpłaty na fundusz remontowy stanowią przychód zwolniony od podatku. Przykład 2. Spółdzielnia mieszkaniowa pobiera od lokatorów wpłaty na fundusz remontowy. Otrzymane wpłaty zostały jednak przeznaczone na marketing oraz reklamę spółdzielni. W konsekwencji takie wpłaty nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego i traktowane są jako przychód opodatkowany. Istotne dla zwolnienia jest również przeznaczenie tego dochodu. Musi on być skierowany na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych. W wyroku WSA w Poznaniu z r., I SA/Po 1421/08, czytamy na ten temat: „1. Pojęcie zasoby mieszkaniowe jest określeniem zespołu lokali mieszkalnych oraz innych pomieszczeń i urządzeń, które są niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań w budynku mieszkalnym. «Gospodarka» zaś to dysponowanie i zarządzanie czymś. Czynsz z najmu lokali mieszkalnych jest dochodem uzyskanym z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. 2. Czynsz przeznaczony na spłatę kredytu wykorzystanego na budowę lokali mieszkalnych nie służy utrzymaniu zasobów mieszkaniowych, ponieważ kredyt ten został zaciągnięty na budowę budynków mieszkalnych, a nie na ich remont”. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody z działalności gospodarczej, która nie jest podstawową działalnością prowadzoną przez spółdzielnie mieszkaniowe. Działalnością taką jest wynajmowanie powierzchni reklamowych na budynkach, a także miejsc na dachach pod anteny satelitarne i telefonii komórkowej, oraz wynajmowanie lokali użytkowych. Należy zatem stwierdzić, że dochód osiągnięty przez wspólnotę mieszkaniową i przekazany na fundusz remontowy uwzględniany jest przez wspólnotę w rozliczeniu podatkowym w każdym tym przypadku, w którym pochodzą one z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. W innym przypadku dochód taki korzysta ze zwolnienia podatkowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt. 44 CIT i nie jest uwzględniany w podstawie opodatkowania. Duża część lokali mieszkalnych i użytkowych znajduje się w budynkach objętych wspólnotą mieszkaniową. Powstaje ona z mocy prawa i tworzą ją wszyscy właściciele lokali (chodzi o odrębne nieruchomości) w danym budynku. Ustawa o własności w równy sposób traktuje właścicieli lokali mieszkalnych i użytkowych w zakresie obciążeń związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Niestety, zdaniem organów podatkowych, równości tej nie ma w prawie podatkowym. Koszty muszą być dzielone sprawiedliwie Wspólnoty mieszkaniowe mają za zadanie gospodarować częścią wspólną budynku. W tym celu mogą nabywać prawa i zaciągać zobowiązania we własnym imieniu. Z art. 3 ustawy o własności lokali wynika jednak, że część wspólna nieruchomości, którą gospodaruje wspólnota, nie jest jej własnością. Właściciele poszczególnych lokali są zobowiązani pokrywać koszty utrzymania nieruchomości wspólnej. W tym celu wpłacają odpowiednie kwoty w formie zaliczek na rachunek bankowy wspólnoty. Ustawa o własności lokali, jeżeli chodzi o partycypację w kosztach utrzymania części wspólnej budynku, właściwie nie rozróżnia między lokalami mieszkalnymi lub użytkowymi. Wspólnota nie może żądać od właściciela wpłacania większych kwot, niż wynika to z kosztów utrzymania części wspólnej nieruchomości (wyjątkiem może być uchwalony przez wspólnotę fundusz remontowy). Koszty utrzymania nieruchomości wspólnej pokrywane są proporcjonalnie do udziału właściciela lokalu. Zasada ta dotyczy zarówno właścicieli lokali mieszkalnych, jak i użytkowych (art. 12 ust. 2 ustawy o własności lokali). Ewentualna wyższa opłata dla właścicieli lokali użytkowych może być pobierana, jeżeli lokale te generują wyższe koszty utrzymania nieruchomości wspólnej (art. 12 ust. 3 ustawy o własności lokali). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem wspólnota nie może zwiększyć obciążeń właścicieli tylko dlatego, że nieruchomości są lokalami użytkowymi. Potwierdza to wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 6 kwietnia 2011 (I ACa 23/11). Ponadto właściciele lokali pokrywają koszty utrzymania własnych lokali. Przede wszystkim dotyczy to zużywanych w nich mediów, wody, energii itp. Część tych kosztów rozliczana jest za pośrednictwem wspólnoty (jeżeli właściciele lokali nie mają umów podpisanych bezpośrednio z dostawcami). Wspólnota to podatnik Wspólnota mieszkaniowa, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, jest podatnikiem CIT. Za przychody wspólnoty mieszkaniowej uznawane są wpłaty właścicieli dotyczące utrzymania kosztów części wspólnej budynku oraz kosztów zużycia mediów w ich lokalach. Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Łodzi z 3 sierpnia 2011 (IPTPB3/423-51/11-4/GG). Wspólnota, tak jak każdy inny podatnik CIT, ustala dochód podatkowy, pomniejszając przychody o koszty ich uzyskania. Kwoty wpłacane przez właścicieli mają jednak charakter zaliczkowy i ich rozliczenie z faktycznie poniesionymi kosztami wspólnoty następuje dopiero po zakończeniu roku. Powoduje to, że wspólnoty często uzyskują dochód podatkowy. Dodatkowo dochód może powstać poprzez wpłaty na fundusz remontowy, który często jest wykorzystywany dopiero w kolejnych latach. Ustawodawca zwolnił z CIT dochody wspólnoty mieszkaniowej. Zwolnienie to jest jednak dosyć skomplikowane. Podlegają mu dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi (art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT). Zwolnienie znajduje zatem zastosowanie pod warunkiem, że ich źródłem jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi oraz są przeznaczone na wskazany w ustawie cel. Na początek należy zastanowić się, co rozumieć pod pojęciem „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” oraz same „zasoby mieszkaniowe”. Na część pytań odpowiedział minister finansów w ogólnej interpretacji prawa podatkowego z 5 marca 2008 (DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82). Wynika z niej, że „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, są to znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne (np. windy, balkony, garaże itp.). Zdaniem ministra do zasobów mieszkaniowych nie zaliczymy więc nie tylko lokali użytkowych, ale również mieszkań, jeżeli znajdują się w budynkach niemieszkalnych. Akceptując stanowisko ministra, wspólnota byłaby zobowiązana zapłacić podatek od dochodów, które uzyskała z wpłat właścicieli lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku innym niż mieszkalny. Zwłaszcza w tym drugim wypadku trudno zgodzić się wykładnią fiskusa. Rażąco narusza ona prawa tych właścicieli w stosunku do właścicieli lokali mieszkalnych położonych w budynkach mieszkalnych. Jednak istnieją także argumenty, aby wpłaty od właścicieli lokali użytkowych również były zwolnione z CIT. Niekorzystne stanowisko fiskusa i sądu Oczywiście indywidualne interpretacje prawa podatkowego w ślad za interpretacją ogólną przekreślają możliwość zwolnienia dochodu z wpłat lokali użytkowych. Przykładem jest odpowiedź Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 kwietnia 2011 (ITPB3/423-66/11/MK). Izba powoła się na wykładnię językową art. 17 ust. 1 pkt 44 CIT, z której wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi. Podobną interpretację zastosował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2 lutego 2011 (II FSK 1651/09). Wskazał dodatkowo, że za takim rozumieniem przepisów przemawia również wykładnia systemowa i celowościowa. Sąd zauważył, że na gruncie ustawy o własności lokali oraz ustawy o ochronie praw lokatorów pod pojęciem „zasobu mieszkaniowego” należy rozumieć lokale służące do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. W konsekwencji, zdaniem NSA, celem ustawodawcy było zwolnienie z CIT dochodu pochodzącego od właścicieli mieszkań. Zarządzają właściciele Po dokładnym przeanalizowaniu przepisów dotyczących gospodarowania budynkami wielolokalowymi nie sposób zgodzić się z argumentami fiskusa i NSA. Art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT nie da się bowiem interpretować stosując wykładnię literalną. Trzeba bowiem pamiętać, że wspólnota jest powołana tylko do zarządu nieruchomością wspólną. Nie ma więc prawa gospodarować lokalami, które są własnością członków wspólnoty (nie wziął tego pod uwagę ani minister finansów, ani NSA). Literalne brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT wskazywałoby, że zwolnienie ma zastosowanie tylko do niezwykle rzadko występujących w praktyce sytuacji, np. gdy wspólnota nabyła lokal mieszkalny i wynajmuje go we własnym imieniu, ponieważ tylko w takim wypadku może gospodarować „zasobem mieszkaniowym”. Z pewnością nie taki był cel ustawodawcy. Wykładnia systemowa Trudno również zgodzić się z dokonaną przez NSA wykładnią systemową. Z tej wynika bowiem, że ustawa o własności lokali zrównuje lokale mieszkalne i użytkowe. Mają one bowiem takie same prawa i obowiązki. Nie ma więc podstaw, aby oddzielać sytuację właścicieli lokali mieszkalnych i użytkowych. Za objęciem dochodu z lokali użytkowych zwolnieniem z CIT przemawia zatem celowościowa wykładnia art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT. Zwolnienia podatkowe, co do zasady, są odejściem od równości opodatkowania i uprzywilejowania jednych podatników wobec drugich. Jednak w omawianym przypadku jest zupełnie odwrotnie. Tylko szersze stosowanie zwolnienia zapewnia równość podatników wobec prawa. Pokazuje to poniższy przykład. Przykład Załóżmy, że istnieją dwie wspólnoty o takiej samej liczbie lokali i tym samym metrażu. Powierzchnia wspólna nieruchomości też jest taka sama. Różnica polega na tym, że we wspólnocie A mamy same lokale mieszkalne, a we wspólnocie B jeden lokal jest użytkowy. Obydwie wspólnoty zamierzają w 2014 r. remontować elewację. Koszt remontu w obu wypadkach to 100 tys. zł. W celu zapewnienia środków na remont właściciele ustalili począwszy od stycznia 2011 r. wpłaty na fundusz remontowy proporcjonalnie do udziałów w części wspólnej. Na lokal użytkowy we wspólnocie B przypadała wpłata 1000 zł miesięcznie. Teoretycznie na funduszu remontowym wspólnoty na koniec roku powinno zostać zgromadzone z wpłat lokalu użytkowego 12 tys. zł. Jednak pieniędzy tych będzie o 2280 zł mniej, ponieważ wspólnota musi od nich odprowadzić 19-proc. podatek dochodowy. W 2011 r. nie pojawi się bowiem koszt uzyskania przychodu. Wspólnota A, w której nie ma lokalu użytkowego, na koniec 2011 r. zgromadzi więc na funduszu remontowym o 2280 zł więcej. Podobnie będzie w kolejnych latach. To powoduje dalsze konsekwencje. Pieniądze z funduszu remontowego miały być przeznaczone na elewację, czyli majątek właścicieli, a nie wspólnoty. W momencie remontu okazuje się, że brakuje kilku tysięcy złotych. Właściciele mieszkań we wspólnocie B nie mogą jednak żadąć dopłaty od właściciela lokalu użytkowego. Byłyby to bowiem wpłaty ponad jego udział w części wspólnej nieruchomości. Takie żądanie naruszyłoby więc art. 12 ust. 3 ustawy o własności lokali. Można jednak podnieść zarzut, że właściciel lokalu użytkowego faktycznie wpłacał rocznie o 2280 zł za mało na fundusz remontowy wobec udziału w nieruchomości wspólnej. W praktyce brakującą na remont kwotę równą odprowadzonemu podatkowi będą musieli dopłacić wszyscy właściciele (również lokali mieszkalnych) proporcjonalnie do udziałów w części wspólnej. W konsekwencji remont we wspólnocie B będzie droższy o 6840 zł. Właśnie takim przypadkom ma zapobiegać zwolnienie z podatku dochodowego. Przykład ten pokazuje, że stosowana obecnie wykładnia art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT jest sprzeczna z celem tego przepisu. Zgadzają się z tym niektóre składy orzekające sądów administracyjnych. Niektóre sądy po stronie podatników W części orzeczeń wojewódzkie sądy administracyjne zgadzają się, że kwoty wpłacane przez właścicieli lokali użytkowych są zwolnione z CIT. Przykładem mogą być nieprawomocne jeszcze wyroki WSA we Wrocławiu z 3 października 2008 (I SA/Wr 223/2008) i WSA w Krakowie z 19 lutego 2010 (I SA/Kr 1807/09). W tym ostatnim czytamy: „Również wnoszone przez właścicieli lokali użytkowych opłaty na utrzymanie nieruchomości wspólnej, utrzymanie własnych lokali w zakresie dostawy mediów do lokali i opłat na fundusz remontowy należy uznać za dochody wspólnoty mieszkaniowej przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych”. Są więc szanse, że wygra rozumienie przepisu zgodne ze zdrowym rozsądkiem. Wystarczyłoby, aby wyrażenie „zasób mieszkaniowy” zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT rozumieć w stosunku do wspólnot mieszkaniowych, tak jak wskazuje na to ustawa o własności lokali, jako „zasób lokalowy”. Grzegorz Tomala jest doradcą podatkowym, partnerem w kancelarii doradztwa podatkowego Marcin Szymankiewicz jest doradcą podatkowym prowadzącym własną kancelarię podatkową Więcej w serwisie: Prawo dla Ciebie » Nieruchomości » Wspólnoty mieszkaniowe » Koszty, opłaty, rozliczenia we wspólnocie Witam wszystkich. Po ostatnim zebraniu wspolnoty mam wątpliwosci zwiazane z podatkiem Otóż dotychczas wspólnota płaciła podatek tylko od odsetek skapitalizowanych na koncie oszczednosciowym oraz od przychodu z pożytku (reklama na elewacji). Na parterze naszej wspólnoty znajdują sie lokale uzytkowe, których właścicielem jest Gmina. W tym roku nasza pani Zarzadca skorygowała podatek za lata 2008 do 2010 i stwierdziła na zebraniu wspólnoty że zrobiła korektę i zapłaciła podatek na podstawie Interpretacji Ministra Finansów DD6/8213/11/KKW/07/MB7/82. Czy jest to słuszne? Przeciez wspólnota nie pobiera dodatkowych oplat za lokale gminne nawet uzytkowe. Sa obciażane tak samo jak lokale mieszkalne. Nie wiemy co o tym sadzić. Szukasz siedziby dla swojej firmy, sklepu lub restauracji? Możliwe, że wpadnie ci w oko lokal położony w budynku mieszkalnym, w którym ukonstytuowała się wspólnota mieszkaniowa. Warto zapoznać się ze specyfiką prowadzenia działalności w takich miejscach. Wolność gospodarcza we wspólnocie Żeby móc prowadzić działalność w lokalu użytkowym należącym do wspólnoty, niezależnie od jej rozmiaru, nie musimy uzyskiwać zgody naszych przyszłych sąsiadów. Co więcej, właściciele nie mogą zakazać zmiany sposobu użytkowania lokalu należącego do członka wspólnoty. Jeśli zatem kupujemy lokal, który wcześniej był sklepem i chcemy urządzić w nim kawiarnię, wspólnota nie ma prawa ingerować w nasze decyzje i zakazywać prowadzenia w lokalach działalności gospodarczej. Może ona jedynie podejmować decyzje odnośnie nieruchomości wspólnej. Czasem jednak i to wystarczy, by utrudnić realizację naszych planów, jeżeli wśród lokatorów pojawi się opór w stosunku do naszej działalności. Na co musimy uzyskać zgodę wspólnoty? Lokatorzy muszą wyrazić swoje zdanie w przypadku, gdy będziemy chcieli nasz lokal przebudować, ingerując przy tym w część wspólną budynku. Tak będzie na przykład wtedy, gdy planujemy przebudowę kominów i wentylacji w lokalu gastronomicznym czy wykonanie dodatkowego wejścia do lokalu na parterze w ścianie zewnętrznej budynku. Jeżeli kupujemy lokal usługowy na parterze, warto zwrócić uwagę, czy teren przy nim jest własnością wspólnoty, miasta czy gminy. Od tego zależeć będzie, u kogo powinniśmy ubiegać się o zgodę na zajęcie terenu np. pod ogródek gastronomiczny czy stoisko z warzywami. Zgodę wspólnoty musimy uzyskać także wtedy, gdy chcemy na budynku umieścić baner reklamowy oraz gdy planujemy sprzedaż alkoholu. W tym drugim przypadku pisemną zgodę lokatorów trzeba dołączyć do wniosku o licencję na obrót trunkami składanego w urzędzie miasta. Kosztowna zgoda wspólnoty mieszkaniowej O zgodę na te wszystkie zamierzenia należy wystąpić do zarządu wspólnoty mieszkaniowej, który przedstawi projekt uchwały wszystkim właścicielom lokali. Głosowanie następuje na najbliższym zebraniu wspólnoty, głosy mogą być też zbierane indywidualnie. Decyduje nie większość bezwzględna właścicieli, lecz większość udziałów związanych z lokalami. Osoba posiadająca 100-metrowe mieszkanie ma zatem tyle samo udziałów, co dwóch właścicieli 50-metrowych mieszkań. Zgoda wspólnoty może być bezpłatna lub płatna. Jednak szanse na tę pierwszą są znikome - wspólnoty szukają każdej okazji, by pokryć swoje comiesięczne koszty i odłożyć pieniądze na ewentualne remonty. Zawsze jednak możemy negocjować wysokość stawki za zgodę wspólnoty na realizację naszych planów Uważaj: twój czynsz może wzrosnąć Stając się właścicielami lokalu we wspólnocie mieszkaniowej, musimy ponosić comiesięczne koszty utrzymania budynku. To tzw. koszty zarządu nieruchomością wspólną, na które składają się wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę mediów dla części wspólnej nieruchomości (np. światło na klatkach schodowych), opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, które nie są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości oraz wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Zaliczki na pokrycie tych kosztów uchwalane są z reguły na rocznym zebraniu właścicieli lokali. Uzależnione są od naszego udziału w nieruchomości wspólnej, czyli konkretnie od metrażu naszego lokalu. Jednak członkowie wspólnoty mogą przegłosować zwiększenie obciążeń dla właścicieli lokali użytkowych, jeżeli uzasadnia to sposób korzystania z tych lokali. Nie mogą tego jednak zrobić w sposób dowolny. Musi mieć to pokrycie we wzroście kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. Przykładowo, jeśli przez naszą działalność gospodarczą znacznie częściej zapalane jest światło, za które płacą wszyscy lokatorzy, mają oni prawo zażądać od ciebie pokrywania większej części kosztów utrzymania budynku. Wspólnota musi jednak pokazać ci konkretne wyliczenia, inaczej możesz zaskarżyć uchwałę zwiększającą zaliczki do sądu, który na pewno ją uchyli. Chcesz szybko wynająć mieszkanie? Dodaj ogłoszenie! Dodaj ogłoszenie Chcesz szybko wynająć mieszkanie? Dodaj ogłoszenie! Proszę o informację dotyczącą opodatkowania lokali użytkowych podatkiem dochodowym. Zarządzamy Wspólnotami Mieszkaniowymi w skład których wchodzą właściciele lokali mieszkalnych i niemieszkalnych (użytkowych). Właściciele lokali wnoszą co miesiąc zaliczki na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej na media ( zimna woda, ścieki, wywóz nieczystości). Wspólnoty dodatkowo uzyskują przychody z tyt. pożytków (reklam, lokat bankowych i odsetek za zwłokę z tyt. nieterminowych płatności. Wpłaty uiszczane przez właścicieli wspólnoty (dotyczą lokali mieszkalnych jak i użytkowych), stanowią dla wspólnot przychód w dacie ich otrzymania. Natomiast ponoszone przez wspólnoty wszelkie koszty mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodu w myśl art. 15 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji nadwyżka tych przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, stosownie do Ustawy o PDOP, stanowi przychód wspólnoty. Przy czym, na podstawie Ustawy o PDOP, dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, wolny jest od podatku. Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega dochód z lokali użytkowych, stanowiący różnicę pomiędzy przychodami z tego tytułu ( obejmującymi zarówno zaliczki na pokrycie kosztów zarządu, zaliczki na fundusz remontowy, jak również zaliczki na media), a kosztami przypadającymi na te lokale, jak również dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów oraz dochód z tyt. pożytków i odsetek od lokat bankowych i od tego są odprowadzane podatki dochodowe w wysokości 15%, ponieważ wszystkie wspólnoty są małymi podatnikami. W związku z powyższym proszę o informację i wyjaśnienie czy postępuję prawidłowo odprowadzając podatek dochodowy od osób prawnych przede wszystkim od dochodu z lokali użytkowych oraz czy podatkiem powinien być obciążony właściciel lokalu użytkowego czy wszyscy właściciele w tej wspólnocie. Wspólnota mieszkaniowa jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochód przez nią uzyskiwany jest, co do zasady, objęty zakresem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. To zaś oznacza, że może ona osiągnąć dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Dochód ten, przy spełnieniu określonych warunków, podlega zwolnieniu od tego opodatkowania. O tym, czy dochód z tego źródła przychodów objęty jest zwolnieniem z podatku dochodowego, decyduje spełnienie warunków określonych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z nim, wolne od podatku dochodowego są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych, prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej, uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. W orzecznictwie i doktrynie trwa spór, co należy rozumieć przez gospodarkę mieszkaniową i czy mieszczą się w niej lokale użytkowe we wspólnocie mieszkaniowej. WSA we Wrocławiu, w wyroku sygn. akt I SA/Wr 190/12, uznał, że zaliczki wpłacane przez właścicieli lokali należy kwalifikować jako pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego, niezależnie od tego, czy wspólnota mieszkaniowa obejmuje tylko lokale mieszkalne, czy także lokale użytkowe. Warunkiem jest jednak to, że budynek jest kwalifikowany jako mieszkalny, a dochody pochodzące z zaliczek przeznaczone zostaną na cele związane z utrzymaniem tych zasobów. Za istotny, z rozważanego punktu widzenia, należy więc uznać nie charakter (mieszkalny czy użytkowy) lokali wchodzących w skład nieruchomości, a charakter całej nieruchomości budynkowej. Dla oceny charakteru nieruchomości duże znaczenia ma zaś rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, w którym zdefiniowano pojęcie budynek mieszkalny – jako obiekt budowlany, w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny. Z kolej WSA w Warszawie w wyroku z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1907/13, uznał, że wspólnota mieszkaniowa musi płacić podatek od zaliczek wpłacanych przez właścicieli lokali użytkowych. Wspólnota mieszkaniowa wniosła o interpretację prawa podatkowego, uważając, że zaliczki od właścicieli lokali użytkowych nie powinny być opodatkowane. Izba Skarbowa zakwestionowała jej stanowisko. Przyznała, że pojęcie zasoby mieszkaniowe, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, odnosi się nie tylko do lokali mieszkalnych, lecz także do pozostałych pomieszczeń i urządzeń budynku mieszkalnego, ułatwiających mieszkańcom dostęp do niego i niezbędnych dla prawidłowego korzystania z mieszkań. Pojęcie to nie odnosi się natomiast do lokali użytkowych, bo ich przeznaczenie jest z zasady niemieszkalne. Część wspólnot mieszkaniowych uważa, że jeśli lokują w banku wpłaty lokatorskie i inne dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to odsetki naliczone od tych środków pieniężnych, jako pochodzące ze źródła zwolnionego z podatku, podlegają również zwolnieniu. Uzasadniają to tym, że otrzymane odsetki świadczą o efektywności gospodarowania tymi środkami, a poza tym są przeznaczone na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi i można było spotkać się z interpretacjam... Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem

podatek dochodowy od lokali użytkowych we wspólnocie mieszkaniowej